Dün maçtan sonra bir şeyler yazacak vaktim yoktu ne yazık ki. Yazılacak çok şey olmasına rağmen bu seferlik es geçmek durumundayım.
Maçın benim için kısaca özeti, aynen başlıktaki gibidir. Ancak anlamlı olan Necip'in ilk golde harika süzülüşü, şoparın isteği, Guti ve Q7'nin gol sevinçlerinde takımla bütünleşmesi. Ayrıca Nobre'yi sevmeme sebeplerimden biri de budur. Anca tekmeliğini çıkarıp, dursun.
3 yorum:
İlk golde tribünümüze döndü ve uzaktan da olsa onlarla sevindi :)
:)) Ömer'den yorum gelir diye düşünmüştüm, yazdıktan sonra. Nobre konusunda at gözlüğü ile bakıyorsun deseler bana itiraz etmem. Onu sevmemem için tonlarca sebebim-bahanem var:)
Ege
Yanlış anlaşılmasın, Nobre'yi sevmeyenlerin futbolculuğuyla ilgili söyledikleri herşeye ben de katılıyorum. Beceriksiz ve hatta kazmasal bir yönü de var. Ama mücadelesiyle bana kendini sevdiriyor işte :) Görevi olmayan şeyleri -sağ bekte adam karşılamak, defansa gelip top çıkarmak- yapması hoşuma gidiyor nedense. Ah, bir de görevi olan şeyleri layıkıyla yapabilse... :D
Yorum Gönder