Seni Yaşamak Güzel Şey

Maç sabahı semtte abilerle-dostlarla-kardeşlerle geniş katılımlı bir kahvaltı...

Şairler Parkında Şampiyonluk havası. Halaylar, Çimenlere kurulmuş Rakı masaları ...

Dolmabahçe yolu yine herzamanki güzelliğinde, siyah beyazlar eşliğinde ...


Stadda maç öncesi Şampiyon hentbol takımımız geçiyor. Zelic ile göze göze geliyoruz. Ondan aldığım tişörtü gösteriyorum ( evet, bir alt posttaki Zelic'in üzerindeki tişört ). Yumruğumu havaya sıkıyorum, bana karşılık veriyor ...

Bütün tribünlerde pankartlar, bayraklar. Maça 2 saat kala neredeyse doldu dolacak stad...

Oyuncular çıkıyor sahaya. Tek tek çağırılıyorlar tribüne ama her seferinde hepsi birden gidiyor.
Siz takım olmak olarak yorumlayın ben Beşiktaş Ulan diyorum.
Gecenin en güzel görüntüsüydü belki de ...

İyi oynayıp kaybettiğimiz maçlara nazire yaparcasına iyi olmayan bir futbolla gelen 3 puan...




Maç sonrası semtte Şampiyonluk provası, saatlerce süren...

Yolda gördüğüm bütün arkadaşlarımın Şampiyonluğu değilde beni özlemişcesine sıkı sıkı sarılması...

Bir tanıdık daha ilişiyor gözüme. Tekerlekli sandalye basket takımımızın oyuncusu Kaan. O da kutlamalara gelmiş bayrağıyla. Semt Bizim Aşk Bizim ...


Son 90 dakika. Hayde Beşiktaş ...






İş bu yazı hakem ve rakip takımdan arındılarak günün güzelliklerini anlatmak için yazılmıştır.