27 Mayıs 2009 Çarşamba

Laf Cambazları


Sivasspor'un başkanı Mecnun Odyakmaz'ın açıklamalarını dinledim. Bizim memleketin insanının ne yazık ki genel özelliklerinden biri, sergilemiş olduğu tavır. Başarısızlık halinde özeleştiri yapmak yerine, başka suçlular bulmak. İşimize bu gelir bizim.

Odyakmaz da öyle yapıyor. Hazretleri diyor ki : " Anadolu dayanışmasına inanmıyorum." Bu söylediği cümleyi açmıyor, genel-geçer bir havada söylüyor. Peki bu dayanışmadan kasıtları ne? Teknik direktörleri Bülent Uygun'un her maç öncesi ve sonrası Anadolu'nun desteği ile başlayan cümleleri ile Odyakmaz'ınkiler nasıl bir noktada buluşuyor.

Bülent Uygun sürekli biz Anadolu takımlarının öncüsü olacağız, Anadolu'nun duaları ile şampiyon olacağız diyordu. Sivasspor taraftarları ise kendi evlerindeki müsabakalarda Anadolu takımlarına "kümeye" diye bağırıyordu. Onların da dayanışmadan anladıkları bu idi.

Gaziantepspor ve İBB'nin kendilerinden puan almış olması mı inandıkları "Anadolu Dayanışması"nı zedeledi? Hepsi laf-ü güzaf. "İstanbul'da Laila var, Sivas'ta ise La ilahe İllallah" zihniyeti ile olmuyor bu işler. Başkanı ile, hocası ile, taraftarı ile ve kendilerine has zihniyetleri ile antipatik olmayı başardı Sivasspor. "Şampiyon biziz, birinci Beşiktaş" diyen Bülent Uygun'a hatırlatmakta yarar var. Negatifliğin, sevimsizliğin kupası bu sene size ait.


1 yorum:

stalker dedi ki...

mecnun reis öyle algılamasa da,ben anadolu dayanışmasından şunu anlıyorum:

istanbulun büyüklerine karşı bir blok halinde hareket etmek, çıkar birliğinin/bilincinin farkında olmak, büyüklerin ayrıcalıklarına karşı çıkmak, havuz problemini daha adil bir çözüme kavuşturmak vs...

tabii onun anladığı "bize niye yatmıyo bu çakallar" seviyesinde.. aslındaolması gereken dayanışmadan bahsettim. buna inanmamak başka bir şey, bu dayanışmayı sağlamaya çalışmak başka bir şey. bu yönde neler yapmış sivas, onu bi söylesin önce. böyle demagojilerle ancak antipati şampiyonu olurlar ki oldular zaten.