Güzel hikayelerinden biriyle yad edelim Kaptan'ı.
1980 Aralık'ında Milliyet Gazetesi'ni ziyarete gitmiş Vedat Kaptan. Spor servisindekilerle arasında geçen sohbeti de ertesi günkü gazeteye aktarmış Şansal Büyüka.
-
Hayırlı olsun Vedat.
-
Bir şey yok abi…
-
Nasıl yok? Beşiktaş’a menajer olmuşsun.
-
Hayır, hayır… Sadece futbolculara ağabeylik yapacağım,
onlara yardımcı olacağım.
-
Ne zamandır istiyorlardı seni?
-
Evet, geldiler, konuştular. Kendilerini kıramadım.
-
Ee, ne de olsa Beşiktaş hastalığı var…
-
Öyle abi…
-
Ama maçlarda pek gözükmüyordun.
-
İster inanın, ister inanmayın. Son 5 yıldır iyi bir
basketbol seyircisi oldum. Hem de ikinci lig maçlarına bile gidiyorum.
-
O da nereden çıktı?
-
Bizim basketçiler alıştırdı, bir daha kopamadım.
-
Ama futbol takımında işin zor…
-
Bizim çocuklar iyidir. O zorlukları birer birer aşarız.
-
Herhalde bu işi amatörce yapacaksın?
-
Elbette… Bir lira para almayacağım. Sahaya
girmeyeceğim. Teknik işlerle uzaktan, yakından ilgim yok. Sadece futbolcu
kardeşlerime yardımcı olacağım.
-
Miliç de yakın arkadaşın…
-
Evet… Zaten bizim çocuklar da Miliç’i çok seviyor. “
Böyle hocayla çalışmadık” diyorlar.
-
Herhalde futbolcuların saha dışı davranışları seni daha
çok ilgilendirecek.
-
Öyle olacak… Hepsi ile konuştum. Eğlenirsek, birlikte
eğleneceğiz. Beşiktaşlı futbolcu, bir Beşiktaşlı futbolcuya yakışır şekilde
eğlenecek. Kaliteli yerlere gidecek. Bir Beşiktaşlı futbolcuya yakışır şekilde
yaşayacak.
-
Umutlusun…
-
Tabi… Bizim çocukların hepsi iyidir. Söz de verdiler.
Sezonu yeni açıyormuş gibi işe başlayacaklarını söylediler.
-
Hayırlı olsun Vedat. İnşallah Beşiktaş özlediği günlere
en kısa sürede ulaşır.
-
İnşallah… Bizim de istediğimiz bu zaten.
(12/12/1980)Güzel kere güzel insan Vedat Okyar'ın ruhu şad olsun.
Not: Milliyet arşivinden yararlanılmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder