Acaba ve keşkeler arasında sıkışıp kalmış
Ve bunu asla kendi ceza sahasından dışarı çıkaramamış bir pişmanlığın izdüşümünü karaladım Belleğimde trafiğin en yoğun olduğu noktaya...
Ve bir sabah alt üst olmuş bir bilinçle ayak bastığımda yeryüzüne dön seslerini aştıktan sonra Lütfenlere izin vermeden kontra atağa geçtim hayata karşı ..
Teke tekte karşıma çıkmıştı ki kader, cilvesi ile taktı çalımı
ne tesadüftir ki pozisyona sırtı dönüktü hakemin
hatta tribünden ve oyundan birkaç kişi dışında bu kural dışı hareketi gören yoktu.
Maç 90 dakika , 90 da da olsa 90'a takmayan ne olsun .
YIKILMA ÖYLE, HADİ KALK AYAĞA, YÜRÜ GÜNEŞE
1 yorum:
Tribün dergi'de yazmıstım..
Beşiktaşlıların ortak kaderidir bu durum.. iyidir ama.. candır..
...
ne aradığımızı da bilmiyorduk.. ilk yarısı mağlubiyetle bitmesin diye son dakikalarda daha çok bastırıyorduk.. bastırdıkca umutlanıyor, umutlandıkca açılıyorduk... kontra atakları seven sevdiklerimiz çoktu.. sevdiklerimiz hücum yollarında başarılı oldukca biz dar alana sıkışıyorduk..
bir daha yenilmek istemiyorduk.. tribünden belki bir kaç kız bize bakıyordur diye takım arkadaşlarımıza bağırıyorduk.. "koşu yolumaa koşu yoluma" diye çırpınıyorduk... oysa içe kat ediyordu arkadaşlar.. şahsi oynayıp iyileşmez yaralar açıyorlardı güp güp atan yüreğimize...
öylece tac çizgisinde kala kalıyorduk.. çimlere iki damla göz yaşı bırakıp " abi passlı paslıı... bom boşum burdaaa" diye sitem ediyorduk.. tribünde oturan kızın umrunda bile değildik...
işte bu sefer diyorduk bu sefer olmayacak. bu sefer acıtamayacaklar yerinden çıkacak gibi olan yüreğimizi.. defansa doğru koşuyorduk.. bu sefer o topu uzaklaştıracak ve derin bir nefes aldıracaktık savunmasız savunmamıza.. olanca hırsımızla vuruyorduk topa.. derin bi sessizlik..
malmö idi sevdiklerimiz.. biz ise recep çetin.. o mükemmel rövaşatayı vuran..
kendi kalemize.. doksandan...
şair nedim
Yorum Gönder